Tripjes tijd
7 oktober 2017 - Skagen, Denemarken
Donderdag heb ik als goede student ook deelgenomen aan het onderzoek van onze phd begeleider. Er werden allerlei testjes gedaan, waaronder ook een paar met mijn voet in ijswater. De eerste keer voelde ik daarbij geen pijn dus werd er een grotere lading ijsblokjes in gedaan. De overige testjes hadden me inmiddels letterlijk hoofdpijn gegeven. De volgende 24 uur heb ik elke 2 uur mijn hoofdpijn genoteerd. Miranda gaat volgende week. Al die onderzoeken met verplichte pijn..
De vrijdag gingen we naar een conferentie in het Moesgaard museum. De sprekers waren afwisselend en we hebben geboeid geluisterd naar praatjes over orofasciale pijn waaronder, zeer ironisch, hoofdpijn.
Hoe interessant de conferentie ook was, het weer was het gespreksonderwerp van de pauze. Het was zonnig en relatief warm!
Na de spreekster van ACTA (!!), konden we vrij rondlopen in het archeologisch museum. Er waren zo veel verschillende exhibities en interactieve dingen dat we bij sluitingstijd als laatsten naar buiten liepen.
De avond hebben we doorgebracht in de vrijdagbar van het Studenterhuset, tegenover de straat bij ons. Hier kwam deze vrijdagavond een groep internationals bij elkaar. Terwijl we rustig mensen aan het leren kennen waren, werden we gevraagd of we naar een gratis concert een paar zalen verder wilden, aangezien er bijna geen publiek was. Altijd goed! Met 20 anderen stonden we vol verwachting in een zaaltje. En daar kwamen ze, 5 mannen met fez hoeden en muziekinstrumenten (trommels, drum, tamboerijn en zelfs een doedelzak). Ze speelden vol overgave en leerden het publiek daarna zelfs te dansen in een grote kring. Een bijzondere avond/nacht!
Terwijl ik dit reisverslag typ zitten we trouwens in de bus terug vanuit Skagen. Miranda slaapt en het wordt langzaam donker buiten.
Skagen, nouja eigenlijk Grenen, is het noordelijkste dorpje van Denemarken. Studenterhuset organiseerde een busrit hier heen. We begonnen onze trip vanmorgen rond een uur of 9, half uur later dan gepland, en kwamen om 12uur aan bij de onder het zand bedolven kerk. Alleen de toren was nog zichtbaar en konden we beklimmen.
Het rustige natuurlijke beeld werd al snel verstoord. Als verrassing was vandaag de marathon van skagen.
Onze twee grote bussen gingen, uitwijkend voor het parcours, verder naar de volgende bestemming: Het strand bij grenen. Hier komen twee zeeën samen; skagerak en kattegat. Van een afstand kun je zelfs verschillende kleuren zien! Super cool om eens te zien!
Het kunstmuseum in skagen viel helaas wel wat tegen, misschien hadden we te veel verwacht. De rest van de stad skagen was net zo teleurstellend. En dat nog wel ondanks de leuke gele huizen. Alles was al dicht en er was bijna niemand op straat. :(
Gelukkig had onze tour nog een laatste stop, een giga duin. Deze duin is 2 km2 groot 40 m hoog en is door de wind hier met 20 meter per jaar aan het verschuiven van de oost- naar de westkust.
De natuur om de woestijnduin heen is ook zeker de moeite waard. Met een ondergaande zon er bij echt prachtig!
De fotos komen later, nu gaan wij lekker even bijkomen.
De vrijdag gingen we naar een conferentie in het Moesgaard museum. De sprekers waren afwisselend en we hebben geboeid geluisterd naar praatjes over orofasciale pijn waaronder, zeer ironisch, hoofdpijn.
Hoe interessant de conferentie ook was, het weer was het gespreksonderwerp van de pauze. Het was zonnig en relatief warm!
Na de spreekster van ACTA (!!), konden we vrij rondlopen in het archeologisch museum. Er waren zo veel verschillende exhibities en interactieve dingen dat we bij sluitingstijd als laatsten naar buiten liepen.
De avond hebben we doorgebracht in de vrijdagbar van het Studenterhuset, tegenover de straat bij ons. Hier kwam deze vrijdagavond een groep internationals bij elkaar. Terwijl we rustig mensen aan het leren kennen waren, werden we gevraagd of we naar een gratis concert een paar zalen verder wilden, aangezien er bijna geen publiek was. Altijd goed! Met 20 anderen stonden we vol verwachting in een zaaltje. En daar kwamen ze, 5 mannen met fez hoeden en muziekinstrumenten (trommels, drum, tamboerijn en zelfs een doedelzak). Ze speelden vol overgave en leerden het publiek daarna zelfs te dansen in een grote kring. Een bijzondere avond/nacht!
Terwijl ik dit reisverslag typ zitten we trouwens in de bus terug vanuit Skagen. Miranda slaapt en het wordt langzaam donker buiten.
Skagen, nouja eigenlijk Grenen, is het noordelijkste dorpje van Denemarken. Studenterhuset organiseerde een busrit hier heen. We begonnen onze trip vanmorgen rond een uur of 9, half uur later dan gepland, en kwamen om 12uur aan bij de onder het zand bedolven kerk. Alleen de toren was nog zichtbaar en konden we beklimmen.
Het rustige natuurlijke beeld werd al snel verstoord. Als verrassing was vandaag de marathon van skagen.
Onze twee grote bussen gingen, uitwijkend voor het parcours, verder naar de volgende bestemming: Het strand bij grenen. Hier komen twee zeeën samen; skagerak en kattegat. Van een afstand kun je zelfs verschillende kleuren zien! Super cool om eens te zien!
Het kunstmuseum in skagen viel helaas wel wat tegen, misschien hadden we te veel verwacht. De rest van de stad skagen was net zo teleurstellend. En dat nog wel ondanks de leuke gele huizen. Alles was al dicht en er was bijna niemand op straat. :(
Gelukkig had onze tour nog een laatste stop, een giga duin. Deze duin is 2 km2 groot 40 m hoog en is door de wind hier met 20 meter per jaar aan het verschuiven van de oost- naar de westkust.
De natuur om de woestijnduin heen is ook zeker de moeite waard. Met een ondergaande zon er bij echt prachtig!
De fotos komen later, nu gaan wij lekker even bijkomen.
